Wednesday, October 2, 2013

When I'm sad, I stop being sad and be awesome instead.

Hello! I'm back! :) 
I so miss blogging, been away for five months. I remember, I was so emotional back then,
 but I'm okay now. =) Happier and awesomer like that! (neologism attack.) hehe

These are my Awesome activities for the past months.
I had a splendid Summer!!! As in I super duper enjoyed it big time!
some of my wish list were ticked off. Yey! but still have lot's of them

April :) (my birth month)

I Ran with Zombies on Outbreak BGC 2 last April with my friends/colleagues.  I had blast, though I had an injury during the run. :D  but it was just a minor bruise on my right knee and elbow, the prize I get after crashing on the street haha but the whole experience was fun I will definitely join the next outbreak.



I went home late after the run and when I say late, it's Cinderella's time haha. It's few hours before our company outing (SLMC-GC Summer 2013) so I don't really get a good rest for the next days activity haha kuracha lang? but it's okay when you are young, you don't get tired lalo na sa lakwatsa.




Hello MAY (Summer time)

I'm so happy I climbed a Mountain for the very first time. As in no word can explain how elated I was seeing those glorious views from the summit, though it's only a minor climb, still it was a climb to remember; as a beginner I really had a hard time catching up with their pace during our trek, I even thought It would be easy for me because I exercise almost every day but obviously, it wasn’t! haha They’re even nice to ask if we’re still okay during the climb and call for take 5. I was sweating like hell, my clothes are soaked and I was feeling lightheaded, but still I acted like I’m okay hehe I was actually battling with myself the entire trek ( I swear!) I keep on telling myself that I can do it, I will reach the summit hindi ako magiging pabigat. As we continue on our trek I learned to love those roots, bamboos and other plants on our way up, because if it weren’t for them I won’t be able to keep going haha I hold onto them kasi to pull myself up and to keep my balance. Lastly, I am truly grateful I was with the EEI boys/ IsangBackpackKaLang on my first climb they were so NICE as in super duper NICE, GENTLEMAN and FUN to be with and thank you (Rommel) for inviting me. ^_^ It's not a dream anymore.
 I am really HAPPY! I got new friends too! Thank you so much guys! =) looking forward to climb with you again =)

with my new friends.
butt gliding. lol 

 
ME! feeling brave on top of the Monolith.


Nagsasa Cove Escapades

Awesome Joint Summer Escapades of AU-Nurses and PUP-Engineers =) We headed to Zambales on Saturday morning last May 26 and scheduled to head back the next day May 27. I luuurrvveee the overnight stay @ the Island with old friends and new ones. We arrived at the cove at about 2pm in the afternoon with a dark cloudy sky it’s like the rain will start pouring down any minute, but thanked God it didn't rain. The group were divided in 2 groups. Team 1 and Team 2 for the socials and tasks.


Second Day @NagsasaCove

We didn't realize we were making memorieswe just knew we were having fun.


- shelovesyou :)

Wednesday, April 3, 2013

A Day without Laughter is a Day Wasted. :)

Hello! :)

Here are My Photoblogs Again :)
Lazy-Me!

When you're young, you should live out everyday.Even if you look like a scarecrow, you just gotta go!=) 

Tagaytay Weekend Getaway with My Roommates/Sisssyyy :) 
Just for One Day *March 16, 2013 :)

Breakfast@leslie's :)
@Cliffhouse :)
@Starbucks.
Back to Cliff house again for Lunch :)
@Picnic Grove :) after lunch
#To spice up our Day! :)
-My New Pet! :D hehe


Family Outing :) March 27, 2013 :)



Late Update:
March 19-22 2013

After duty umuwi ako sa bahay naming sa Rizal =) pina-uwi din kasi ko ng parents ko. Miss na daw kasi nila yung napaka-bait @ napaka-cute nilang Anak! Hahaha! Char! ^_^ Anyway, napaka-sedentay ng buhay ko talaga kapag nasa bahay, like Online maghapon, kain lang ang break time. @kapag nagalit na sila Nanay maglilinis lang kunwari muna ng bahay at kwarto. Tapos online na ulit haha =D yan ang routine ko, kapag nasa bahay ako, sa gabi full time downloading, watching, @chatting with friends =)madalas ko lang naman ka-chat sila charm at si Nieco. Tapos nung 20, magkachat lang kami maghapon ni Nieco pero on/off din, wala lang tamang kwentuhan lang, tapos nagpasama ko sa kanya mag-jog ng umaga, so ang usapan namin magkikita kami ng 5am ng Thursday sa labas ng Subdivision namin, eh mga 2am gising pa ko @nanunuod ng movie, mga 3am na ko natulog, nag-alarm ako ng 5am pero di ako nagising agad. Mga 515am nagising ako nagbihis @nag-isip-isip muna kung pupunta ba ko, baka kasi di naman dumating si Nieco. Mga 530am nakabihis na ko, humiga ko ulit sa sobrang antok tapos I texted him, sabi niya “nandito na ko sa bahay, mag-iisang oras na kong naghihintay sayo sa gate ng Eastwood” pagkabasa ko ng reply niya nagising agad yung diwa ko, OMG! As in Ermagherrrrdddd! O_O whaaaaaaa I’m so sama! Huhu nahiya talaga ko sa kanya, kaya super nag-sorry ko, tapos kunwari naka-alis na ko sa bahay naming nun, pero yung totoo naka-higa pa ko nun, PERO! Nakabihis na ko @naka-running shoes na ko. whaaaaa =( I’m so bad.. sabi niya “sabi mo kasi, 5am kaya 440am nandun na ko” sobrang guilty talaga ko, oo nga, sinabihan ko kasi siya na kapag ininjan niya ko di ko na siya papansinin forever! Pero ako naman yung hindi sumipot. =( sorry talaga Nieco, sabi pa niya “sa totoo lang kasi, gusto din kitang makita..” awwww.. mas nakonsensya tuloy ako, kasi effort din yun + madaling araw pa yun.. haay  after nun nakatulog na ko habang ka-text siya, pag-gising ko kinwento ko kila Nanay yung nangyari @napag-sabihan pa ko, kasi nga mali yung ginawa ko. Alam ko naman yun, pero kasi.. oo na, can’t reason out na It’s my fault. Ayun tampo-tampo ang peg niya. Mega sorry naman ako, pero nung gabi nagka-chat kami, sabi niya pakinggan ko daw yung kanta ng sponge cola kanta niya daw saken yun “kay tagal kitang hinintay” haha OO na! Guilty as charged. So after nun medyo cold na siya pero di daw siya galit, tampong-bata.  Pero sa totoo lang na-guilty talaga ko sa ginawa ko. Anyway lilipas din yun.. I hope. Hehe ayun kung nag-iisip kayo kung ano si Nieco sa akin? Hmmm… dati ko siyang gusto.. as in gustong gusto. Pero iba na kasi ngayon.. ewan ko lang, siguro may konti pa din, pero hindi ako mag-e-effort for him. And if ever na gusto niya din ako, keribels lang, sakto lang. Were like M.U din kasi dati, hindi lang talaga nabigyan ng chance, kasi hindi naman niya masabi saken na gusto niya ko, puro lang paramdam, ayoko naman mag-assume dati na kahit sinasabi nan g mga kaibigan niya na gusto niya ko, di ako naniniwala unless siya ang mag-sabi saken kaya lang, sobrang tagal di ko na nahintay din kasi nag-dorm na ko.. ewan ko lang ngayon, di din ako nag a-assume na maglalakas na siya ng loob, kasi di ko naman alam kung gusto niya ko, bahala whatever happens happened =)

March 27, 2013
I was supposed to go home after dinner with my colleagues kaya lang late na natapos yung dinner namin + madami din nag-uuwian kaya malaki ang chance na matagalan ako makasakay ng fx pauwi samen, kaya nag-sleepover muna ko sa bahay ng kaibigan ko sa Cubao. Gumising na lang ako ng 7am para maka-uwi ng maaga kasi may family outing kami =)
March 28, 2013 (Thursday)

After a week, nagkita din kami ni Nieco sa kapilya after pagsamba. Sumama kasi ko kila Nanay pumunta sa Main Kapilya namin, haha =D Nung una nga nagtatago pa ko, kasi nga may kasalanan ako sa kanya, kaya lang tinawag naman ako nung friend namin kaya nakita niya din ako, ayun niloloko niya ko, na kesyu ang tagal ko daw siyang pinaghintay.. na may pa-deadma deadma forever pa daw ako kapag di niya ko sinipot. Eh ako yung hindi dumating. Whaaaaaa mas mahirap magdahilan ng harapan haha kaya ang nagawa ko na lang ay Ngumiti/Tumawa hehe habang nagk-kwentuhan kami, sumilip yung tatay ko samen, @cue yun para sabihin na uuwi na kami. kaya nagb-bye na ko sa kanya, niyaya ko siyang sumabay na siya samen pauwi, pero ayaw niya. Nasa passenger seat kasi ko, tapos sinabihan ko yung tatay ko na yayain na niya si Nieco na sumabay samen, so pagdaan naming kay Nieco, sabi ni Tatay Nieco, sabay ka na samen” mega tanggi naman siya, kasi nahihiya siya, aba! Yung tatay ko biglang sinabi “Nahiya ka pa, sabay ka na” while smiling naman, kaya lang nakakahiya kaya!!! Sabi ko “ano ba yan Pa!” at ito ang hindi ko kinaya na sinabi ng tatay ko “sabay ka na daw sabi ni Meshel!” What the F!!! haha like ermahgherrd!! Shoot! Tapos ayun nagtawanan na lang kami, natawa na lang din si Nieco! Anyway, that night nagka-chat din kami, ang baliw di pa sumabay eh, pag-alis namin umuwi na din siya. Nahihiya daw kasi talaga siya. Ano bang status namin ni Nieco? FRIENDS kami =)
Then si Jerwin, biglang nangamusta, hmmmm… bakit kaya? And he asked me out. Dahil madali lang akong kausap @wala naman masama, sabi ko, sure next time. Check ko lang sched. Ko =) @ang plano namin ay mag-wall climbing! =) tinanong nya kasi ko kung ano gusto kong gawin eh. Haha total bet na bet ko mag wall climbing kaya yun na lang. basta text ko lang daw siya.. hmm, ako talaga? Ayoko nga, pag nagtanong na lang siya ulit. Baka isipin pa niya I’m so eager to go out with him. Haha EGOOOO ^_^
 Btw, nag send ng IM si Kevin actually, ngayon masasabi ko n naka-moved na ko, hindi dahil may bago na kong boylet, actually wala naman, puro mga multo lang naman sila. Ayun I chose to be better not bitter, tulad na lang nung mga ginawa ko dati para maka-move on, madali lang naman ang buhay, ayoko ng pahirapin @magpakalugmok sa kalungkutan. Ang saya kaya maging Masaya! =) hehe
 Tapos si Alvin, na friend ni Mike consistent pa din sa pambobola.
@yung guy na matagal ko na talagang crush deadma galore na (si Marc). whaaaa! Well that’s life.


P.S
No More Dramas,
I chose to live an Awesome Life! =)

Thursday, March 7, 2013

Life is too short to keep on weeping. *so keep Calm and SMILE :)

Photo blog (lazy-mode):







:

P.S

Thank you so much Ate Dhiiieeee! :)
sa mga advice mo pati na din sa mga nag-give love saken hehe :) wish I could give you my super duper *power hugs! :) hehe

@sa mga kaibigan kong baliw tulad ko ^_^ I love you all! :)

Update:

Pagdating na pagdating ko sa bahay namin, ibinalita agad sa akin ng nanay at tatay ko na galing daw si Nikko byronne sa bahay namin, sayang daw wala ako, at break na daw sila nung girlfriend nya, deadma lang ako, pero natawa ko sa sinabi ko. "oh talaga? san na si Nikko, sabi ko na nga ba eh, kami talaga para sa isa't isa eh, sabihin nyo yan pag bumalik siya dito" yung nanay at tatay ko ngangeicious! hahah tawa ng tawa!!! :D ako din natawa eh. tapos biglang sinabi puntahan daw namin sa shop nila, na-windang ako! kaya nag-joke na lang ako, sabi ko "wag muna, kasi wala kong dalang gown" hahaha, actually si Nikko, close friend ng kuya ko yun, at close din kami. May tawagan pa nga kami dati-hanggang ngayon "Honey". Kahit nandyan sila Nanay tinatawag niya kong honey, haha pero wala lang samen pareho yun ^_^ pero aminin kinikilig ako dati haha kasi crush ko siya long-time ago. pero waley di kami talo! hinding hindi ko makakalimutan, dati, gabi na ko naka-uwi kasi galing ako sa review ko for NLE. tapos pagpasok na pagkapasok ko sa loob ng bahay namin bigla ba namang sinabi ni Nikko "Bakit ngayon ka lang?, uwi ba yan ng matinong asawa ha?, kanina pa ko naghihintay dito. san ka galing honey?" at take note: Nandun sila Nanay pati sila Kuya. hahaha tawa lang kami ng tawa nun at ako naman nag-explain sa kanya LOL :)) 

Anyway, di pa kami nagkikita ngayon.. sa fb lang kamustahan..sa graduation nila Myra makikita ko siya! :) at paghahandaan ko yun! :D charot! sabi nga ni Kuya ibubugaw na lang daw niya ko kay Nikko.. pero medyo malabo din, kasi naman noh! Ang gwapo kaya ni Nikko! tapos ang gaganda pa ng mga nagiging girlfriend nya..waley ako panaman sa kanila..maliban sa cute ako, eh maganda sila hahahah :D sorry naman..nagbubuhat lang ng sariling bangko :p
hmmm.. ano pa ba, si Nieco, na ka-choir ko dati, pareho kaming BH ngayon lol :D kaya sa chat wala kaming ibang pinag-usapan kundi ang pagiging sablay namin.. nakakatuwa nga eh..kasi kahit na hindi din kami naging couple. alam niyo na yung laging nangyayari na, andun na tapos nawala haha ayun okay pa din kami as friends :) yup, yup, si Nieco.. hmmm.. Ang kauna-unahang nakapunta sa bahay namin with matching Dinner pa, at close nya din mga kapatid ko mahilig kasi sila sa play station back in 2010 pa.. anyway, basta were friends :) and he's my Alipin, at Master niya ko.  since 2010. pero mind you, walang something samen, though akala ng iba meron. 

lastly, masaya ko kasi.. konti na lang, mawawala na siya sa system ko. :) 


Monday, March 4, 2013

Everythings Okay


I’m still trying to be okay now. =) doing my usual thing, my routine before I met him.
I hang out with my friends more often, doing our usual thing, going to the mall make fun with each other, making scene on the crowd like a child, doing crazy things! Haha just last week I went to visit my friend working at fitness first, I am not actually a member yet but looking forward to be a member, maybe one of these days. I’m still thinking, so far I enjoy going there as a guest haha *abusive* hmmm..  I really luuuurrveeee   sauna and steam bath after working out, it’s so refreshing! =)  oh!  Their coffee too! The facilities and the staffs are great as well! Excellent service!  =) then after our workout we went to market-market and check on some trekking shoes at Olympic village because I’m into Mountain climbing now, and as I was checking on some stuffs, Karen came in to me and punched me using a cute-pink boxing gloves! Yes, real gloves it doesn’t really hurt that bad but of course, I didn’t let it pass I punched her too with my fist! Then walked on a fast pace inside the store unfortunately she caught me and did the same. She walked out of the store really fast, I followed her still trying to act normal, just smiling at those dumbfounded staffs in the store, and once I’m out of the store I chased her all the way to the escalator and finally caught her Haha she actually fell down in front of the cinema, so I took advantage of it, put all my weight on her and started punching her so lightly haha we were both laughing so hard that we even forgot were on a public place! Good thing, it’s almost closing time. When we get back to earth I scanned the crowd and was quite embarrassed because they’re all staring at us, it’s as if were some kind of psycho =)) it was actually extremely Fun! hahaha after that we decided to stay at Seattle’s best and wait for Dennis, we were still catching our breath as we arrived there, and while waiting, we saw this two “pepper-guy” dating, to kill time, we dubbed their conversation based on their expressions and gestures.  We were laughing like crazy, There were times wherein they would glance at our table and we’ll just smile at them hahaha  =)) Adik lang diba! :D  It was Fun crazy-night! =)


Just recently I engaged myself more in physical activities like running and working out after duty. If I’m lucky I sometimes run with my roommate Camil/Colleagues, but most of the time I run alone, btw I am happy because I can do curl ups/advanced sit ups correctly. Without stressing my nape lol haha


Hmmm  I actually have a goal before summer! And that is to be lean and fit! =) I can do it haha I hope ^_^ I’m preparing now kasi for my very first hiking! Wheeeeeeeeee I am not excited! I swear, I am not, really, I’m not! Haha don’t wanna get too excited but I can’t help it! I really want to climb the Mt. Pulag! Oh please! Sana matuloy, It’s a once in a lifetime opportunity. I don’t care if my skin will get darker and my glutathione intake will , that eeekkyy-sticky feeling after a long walk, climb and won’t be able to take a bath for 3 days? It’s fine with me . The hell I care, I’ll sacrifice all those comfy-things just to see “The Sea of clouds”. It was actually my secret dream to climb a mountain and see those, breath taking sceneries from above and because Nature never really fails to amaze me.


And just  One day, I would love to sit under the tree, breathe in some fresh air, embraced the cold breeze with my iPod on, piece of paper, a pen beside my boyfriend (unknown yet)

Yes, I’m still hoping that he’s definitely on his way now to finally meet me, and that’s called Empowering belief! ^_^


Please Slow Down, Check point:
 Hey! Have you seen him? Who? Of course, my future boyfriend! Haha or if in any case you see him or  you bumped into him, please tell him, I’m just here. Patiently waiting for his arrival, but please do tell him that “don’t make me wait too long” because somebody else might come and abduct me  or fool me again.  I’m tired of taking risks/chances with Uncertainty! I’m scared! So please, hurry up and tell him, okay? hehe

------------------------------------------
                                                                                                                  
 And lastly I still think of him randomly? Alright not randomly the right word is all the time *sigh*can somebody please help me, I am actually trying my best not to think of him lately, I even changed my diary now. Because whenever I try to write something on it, I always end up, reading those Happy Days I had with him and it makes me really sad. There were actually incomplete entries there, because I was too happy and lazy to write back then. I actually regret not filling in those pages, because I have to look back on what happened that day. Oh well #throwback. Someday I’ll complete it if I still remember what happened.  Oh talk about burying memories that once made you happy, but causes you pain now. =( haaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyy!

Journey Notebook.. .

You Can't start the Next Chapter of your LIFE.
If you keep re-reading the Last one.



Every night I think of him, wondering what made him change his mind. What went wrong? Why does he have to make me happy and feel special, if he would just leave me I really hate him for that, but I hate myself more for letting him IN my life for that short period of time. 


“I fall too fast, crash too hard, forgive too easily, and care too much.”
                            
 He’s the best thing I never I had. 

This song, is really perfect of what I am feeling right now...

What If..





Wednesday, February 27, 2013

frienemies forever.

(this picture was taken, while waiting for our patient. @7th flr. #myfrienemy)

Kahapon sobrang na-offend talaga ko sa mga sinabi ni Dr. B =( grabe siya, hindi man lang niya na-appreciate yung ginawa kong video nung Birthday niya. Kahit antok na antok na ko dahil late na din kami naka-uwi from work, ginawa ko yun to make him Happy kasi favorite namin si Dok, kahit na napaka-Bully niya, minsan naman kasi, may natatago naman siyang kabutihan. Kahit na madalas nag k-clash kami, kasi lagi niya kong inaaway at binu-bully! Alam ko naman na ganon talaga siya, at sanay na ko kasi shempre di ako pumapayag na i-bully niya w/o fighting back ha! kaya madalas kaming mag-away! Were frienemies! We were clashing almost every day,  kaya sanay na din ako. Kaya lang sobra na siya =( lagi na lang ako yung masama, tanggap ko naman na medyo masama talaga ugali, masungit ako, careless,  rude, bully eh bakit ganon din naman siya. Akala mo kung makapagsalita siya napaka-buti niyang tao, samantalang siya nga yung laging nang-aaway saken, minsan sinasakyan ko na lang kasi  natatawa na lang din ako minsan. Pero sobra na wala naman siyang karapatan para husgahan ang pagkatao ko =’( kung ano-ano na yung mga sinasabi niya ako na lang lagi topic pag nagk-kwento siya, nakakainis na kaya!!! =( kung di pa nasabi saken ni Bianca di ko pa malalaman, eh bago ko malaman yun inaasar ko pa si Dok nun, nagp-picture pa kami, ang saya-saya pa ng duty naming nun.. tapos ganon na pala.. sa sobrang sama ng loob ko, binura ko na siya sa facebook ko. kanyang kanya na account niya, D-U-H! aanuhin ko naman mga picture niya, feel na feel niya stalker daw ako? Eh kumuha lang naman ako ng picture niya dun para may mailagay ako sa video na ginawa ko, para naman sa kanya yun, anong masama dun? Kesyo di daw ako nag-paalam man lang, eh naman! Surprise nga eh, sa sobrang sama ng loob ko di na ko nagsalita after nun, kasi naiiyak na ko nun, pinigilan ko lang sarili ko, kahit na habang nagp-pasyente ko naiiyak ako kasi, nasaktan talaga ko, sobrang bothered ako, kung mali ba yung ginawa ko, kaya tinanong ko na sila Doktora kung may mali ba sa ginawa ko, at dahil napaka-iyakin ko talaga, di ko na napigilang maiyak sa harap nila, kasi sobrang bigat na ng loob ko, yung feeling na kahit anong pigil ko na wag maiyak, naiyak pa din ako. Sabi nila Doktora na-appreciate naman daw siguro ni Dr. B yun, pero bakit ganon siya? =( ang sama niya talaga, I hate him so much! Dahil sa kanya mukha kong binugbog dahil magang maga mata ko hanggang pag-uwi ko sa dorm ang hapdi ng mata ko. Actually hindi ito yung first time na mag-clash kami, kahit nung isang araw nag-clash na kami, tungkol naman sa endorsement. Napaka-sungit niya kasi, eh masungit din ako, I don’t care if he’s a Doctor, I’m just doing my job, I informed him lang naman regarding dun sa patient ko na may AF, tapos sinungitan na ko agad ang dami na niyang sinabi, kaya sumagot ako, pinagtanggol ko lang yung side ko kasi wala naman akong ginagawang mali, nag-informed lang ako, tapos kung makapag-sungit siya wagas! Tse! Di siya uubra saken.. pero after kong sumagot-sagot kay Dok, na-guilty din ako, pero bakit ba.. wala kong ginagawang masama. Last year din, nag-away na kami, umabot pa nga na ayoko ng magpa-rotate sa 7th flr. Kasi dun siya naka-duty, di kami nagpansinan dati ng mga 2weeks. As in deadma galore, nag-away din kami naman regarding sa religion, pikon din naman si Dr. B, pero dahil iyakin ako, laging ako yung talo. Di ko na mabilang kung ilang beses na kong umiyak dahil sa pamb-bully niya emotionally! =( I really really hate him for the nth time! 

Tuesday, February 19, 2013

walking away.. .




February 18, 2013
Monday

Really Goodbye..

Last night we really end it na, actually nung Friday pa talaga eh.. tinext ko siya na tigilan na naming kasi para ngang naglolokohan na lang kami, at nasasayang lang pareho yung panahon at oras naming.. nung tinext ko sa kanya yan, di siya nag-reply. Pero nung Sunday morning, nag-text siya bigla, and guess what?! Sad face lang “ L “ sa haba ng sinabi ko yun lang ang na-reply niya.. okay, di nya siguro alam kung anong sasabihin niya.. at ako naman, naapektuhan na naman ako… lumambot na naman ang puso ko.. L I really like him kasi eh..kaya nga willing akong bigyan pa siya ng chance, bagay na hindi naman niya hiningi.. lagi naman akong ganito, willing maghintay, magbigay ng second chance.. pero wala eh.. sinabi ko na kailangan naming mag-usap personally, pero ayaw naman niya..di daw siya sanay sa confrontation.. ang saken lang naman gusto kong maka-usap siya ng harapan para mapag-usapan naming ung mga issues namin, kung pwede pang maayos or kahit closure na lang.. may pinagsamahan din kami kahit papano, kaya ayoko nga sana na sa text lang kami mag-usap.. at gusto ko din siyang Makita for the last time.. pero ayaw niya talaga.. kaya di ko na pinilit kasi para saan pa kung ayaw naman niya.. sobrang nakakalungkot lang kasi akala ko, iba talaga siya sa mga lalaking nakilala ko.. kaya lang ganon talaga.. nasabi ko na lahat sa kanya yung gusto kong sabihin, nagpakumbaba na ko, na di ko naman dapat ginawa, pero ginawa ko pa din kasi ayoko sa lahat yung regrets.. lahat na ng kaya kong gawin, ginawa ko na.. sa ngayon..di ko talaga maiwasang malungkot, o umiyak.. pero last ko ng iyak ‘to.. hindi na ulit..binura ko na din lahat ng messages niya sa phone ko simula nung nagkita kami at magtext siya, yung nagpa-alam siyang manligaw saken..lahat ng messages niya na di ko binubura.. dinelete ko na kaninang umaga..kasi pag di ko ginawa yun mat-tempt lang ako na i-text siya at balikan yung mga days na okay kami.. binura ko na din yung no. niya. Hindi ko naman kabisado yun, kaya sure akong di ko na siya mat-text unless magtext siya, maybe? Pero hindi na talaga.. ayoko na, ayoko na muna.. ang hirap eh..ang sakit sa ulo... yung sobrang sayang nararamdaman ko dati, doble pa yung lungkot na nakuha ko.. =( sabi ko na eh.. sa umpisa lang naman yun masaya.. tapos ano na? heartbreaks! Haha haaaaaaaaaaaay… alam ko naman na sa umpisa pa lang masasaktan na ko pero, sumugal pa din ako..kasi masaya ko eh..kasi gusto ko siya.. kaya lang siya yung unang bumitaw..ayaw na niya, natatakot daw siya umasa… na baka sa huli, hindi din naman daw kami… naiintindihan ko naman siya… pero takot din naman ako, pero kinakaya ko, kasi alam ko naman na magkasama kami..kaya lang ganon talaga.. may mga tao talagang dumadaan lang sa buhay natin para turuan tayong mas maging strong.. kaya lang naisip ko.. ang dami ng dumaan..pero dumaan lang, maraming beses na ko nag-take ng risk.. at nagbigay ng chance..pero bakit ganito..wala pa din.. =( nakakapagod na din talaga.. di ko nga alam kung meron ba talagang para sa akin eh.. sana naman meron.. pero shempre minsan di din maiwasang mag-isip kung bakit ba lagi na lang nangyayari ‘to.. =(

10 things I hate about You

·         I hate that you’re my, could have been, would have been and my never been now.
·         I hate that you easily give up and the fact that you didn’t care.
·         I hate that I always think of our happy memories, our super “malas” dates from the start.
·         I hate that you never made an effort to talk to me in person, to fix it or for closure.
·         I hate that I let you in my life, without knowing that you will just leave.
·         I hate you for making me feel special.
·         I hate it when you’re not around and how much I missed you.
·         I hate it when you make me laugh with your own silly ways;  even worse when you make me cry
·         I hate that I have to meet you I hate you so much, I regret meeting you and I hate that It’s a lie.
·         But mostly, I hate the way I don’t hate you – not even close, not even a little bit, not even at all.




It will get better soon..
And Soon I will forget everything about you..
I’ll be happy and better..
Thank you J and I will miss you…


Thursday, February 14, 2013

Heart's Day *Another Used to be...


Ano naman kung Valentines Day bukas..  ano naman kung wala kong date o kaya walang nag-aya saken mag-date… (actually meron naman, ayoko lang haha) sanay naman akong walang date, walang flowers, chocolates, cards and the likes! *sighhhh* here I go again with my same old sentiments of Valentines Day.. actually we don’t celebrate it talaga, it’s just that I want to know how it feels to go out with someone you like on that day, to receive flowers, chocolates or even just a love letter. Ma-feel ko man lang na minsan sa buhay ko, na-experienced ko din yung mga ganyang bagay.. whaaaaaaaaa :’(  yung feeling na may naka-alala sayo at nag-prepare just to make you Happy..  ano kayang feeling nun..  siguro  pag binigyan ako ng flowers, sobrang saya ko. Shempre naman first time yun! Haha mababaw lang naman akong tao, madali lang naman ako pasayahin, kahit nga siguro pumitas lang siya ng bulaklak sa kung saan, kung gusto mo yung taong nag-bigay sayo nun balewala na un..shempre , it’s the thought that counts pa din.. haaay hanggang pangarap na lang siguro yung mga flowers ko =(  o kaya kung gusto ko talaga, bibili na lang ako, tapos lalagyan ko ng To: shel From: Anonymous haha! Masabi lang na may nagbigay?!  Kaya lang ayoko naman gumastos, kung wala. Edi wala.. may magagawa pa ba ko.. That’s life!

Kanina nga, binigyan ni Ivan ng bouquet si Camil, ang sweet kayaaaaaaaaaa! Kinikilig nga kami ni Ugat eh… haaay, How I wish, may magbigay din saken ng ganon... superrr nakakatuwa kaya sila..ang sweet kaya ni Ivan, and bagay din sila ni Camil.. sana ako din.. puro na lang sana, sana, sana. Si ugat naman I’m sure meron din.. o sige na, sila ng masaya… sila ng may date. At ako, shempre after duty uuwi sa Dorm, magsusulat sa Diary ko, kung gano ko ka-inggit at wishful na sana meron din ako. =( Gusto ko lang naman din magkaroon ng flowers, para naman kahit minsan maging IN din ako pag heart’s day.. lagi na lang kasi kong outcast..

Tuwing February 14, mas nararamdaman kong single ako… na 24 years old na ko…pero eto, ganon pa din sa dati.. actually, akala ko nga, okay na eh..  I’m really happy! As in it feels like heaven, alam mo yung feeling na maisip ko lang siya mapapangiti ka na, pag kni-kwento ko siya sa mga friend ko kinikilig ka, ang saya-saya ko..wala  kong ibang bukambibig kundi siya… yung  kulang na lang mapunit na yung mukha ko kaka-ngiti,  yung simple text niya can make my day complete..yung ka-kulitan niya, yung pag-kanta niya randomly na feel na feel niya, yung paglalambing niya na di ko naman masuklian dahil di naman ako sanay sag anon,  yung pagiging isip bata niya, yung pagiging madaldal niya, yung pagrarason niya na madalas pagbibigyan ko na lang kasi di naman siya nagpapatalo at dahil iisa lang naman kasi motto namin *kapag may katwiran ipaglaban mo* haha, yung mga banat nya na sasabihin kong korni, pero kinikilig naman.. yung pag-aalis kami, kahit na sobrang daming kamalasan, masaya pa din kasi magkasama kami, yung mga simpleng bagay masaya  na ko kasi kasama ko siya, yung pagiging-gentleman niya..  tapos yung hahatid niya ko sa dorm.. yung bago matulog magka-text pa din.. yung kahit na sa work siya may way of comm. Pa din kami thru YM na kahit madalas puyat ako, okay lang… tapos tuwing magpapatugtog ako,  yung mga roommate ko dugong-dugo na yung tenga sa “You got me” ko na  naka-repeat one.  Kasi yan yung kantang bagay na bagay sa nararamdaman ko para sa kanya.. you got me by: colbia caliat =)



Pero lahat kasi yan.. USED TO BE na… di ko alam…isang araw nagsimula na siyang maging cold.. una sa pagt-text niya, yung dating sobrang dalas niyang pagt-text nabawasan..inisip ko na lang na, stressed siya sa work, kailangan niya din magpahinga, tapos each day nababawasan..na minsan, ako na lang yung magttext at manganga-musta sa kanya.. ako na yung mag o-open ng topic para lang open pa din yung comm. Namin, actually 2 weeks siyang ganyan.. di ko na alam kung bakit parang bigla na lang siyang nawalan ng gana, kung kelan gusto ko na siya... then nung minsan, sobrang stressed na daw siya sa work.. naawa din ako kasi nga stressful nman talaga, at night shift pa siya.. sobrang burnt out siya that day, so I asked him out para makapag-unwind siya, naisip ko din nga na puntahan na lang siya sa kanila at dalhan siya ng fave. Sisig niya, ..kaya lang pagod daw siya at gusto niyang magpahinga, naintindihan ko naman yun, at buti na lang di ko din sinabi na pupuntahan ko na lang siya, aun whole day siyang hindi nag-text nun.. sobrang worried ako kung ano ng nangyari sa kanya, then the next day.. I saw this pic. Na naka-tagged sa kanya with a girl. He went out din to eat with his officemate. I didn’t say anything about it, kasi hindi naman niya ko girlfriend at hindi kami, para magtanong pa, isa pa buhay niya yun.. ang saken lang, akala ko ba sobrang pagod siya to hangout. Anyway, ganon talaga yun, hinayaan ko na lang.. minsan lang ako magyaya, gusto ko lang naman siyang Makita..sobrang feeling rejected talaga ko nun..then nag VL ako from sun. to thurs. umuwi na lang ako sa bahay namin, para maging busy din ako at hindi ko na lang siya masyadong maisip.. at ayun tulad ng dati, he’s not texting me that much… =( yung consistency niya dati sobrang ibang iba na sa mga pnapakita niya lately, tapos may mga posts pa siya sa FB. Ayoko naman sana talagang bigyan ng meaning yung mga post niya, pero tao lang.. I have feelings..kahit sino naman lumagay sa lugar ko.. kaya lang kahit anong gawin ko may meaning yan, you will not post something na irrelevant sau..tapos iba pa yung pinaparamdam niya saken na parang bored na siya, na wala na siyang gana, even sa text, laging ako na lang yung unang nagttext sa kanya, at dahil ganyan na din siya.. I tried to adjust at kinaya ko naman.. pag di siya nag-text, di ko na din siya it-text..kahit na sobrang kating-kati na yung kamay ko para i-text siya, sobrang pigil na pigil ako, I even asked my guy friend (Ivan) sabi niya, wag kong ipahalata na gustong gusto ko siya.. pero this is, I’m so transparent, what you see is what you get, kulang na lang ipagsigawan ko na gusto ko siya.. oo na ako na talagang walang pride..  then last week (Thursday) nag-open up ako sa kanya.. sinabi ko sa kanya na he’s making me feel na I’m just an option, actually that night kung hindi na talaga siya nagtext, ready na ko talagang mag-give up. Pero nag text siya at akala ko naayos naman namin, nag-sorry siya hindi daw niya sinasadya na ganon ung maramdaman ko. at dahil nag-sorry siya, and he seem sincere naman, kaya okay na kami. Tapos nung sat. niyaya niya ko manuod ng movie sa Sunday, I said yes, kasi I want to go out with him din naman para makapag-usap na din kami, pero that night (sat.) may nabasa na naman ako sa fb nya, I maybe inexperienced with relationship because I never had one, I maybe naïve, but I’m not stupid. So that’s it. I made up my mind. Ayoko na talaga… I give up, I’ll stop it na. I don’t want to stress myself anymore.. =( pagod na ko mag-isip sa mga posts niya.. sobrang nakaka-drain ng energy, I won’t doubt him naman kung wala kong nakikita at nababasa. Sana lang naiisip niya din yung kalagayan ko, he’s acting cold.. na para ngang di na kami tulad ng dati, nung nagkita kami. I’m quite confused, napansin nga niya na nagbago ko.. pero di naman ako magbabago kung hindi siya nagbago at hindi niya pinaramdam saken na parang wala na… so the next day, Monday, were still talking about it, I told him everything, all my doubts.. I even asked him some questions like, what if; bumalik si 1 that got away nya, may hinihintay ba siya, or ibang nililigawan.. sabi niya wala daw at wala siyang balak makipagbalikan, I believed him.

 At dahil na-open ko na sa kanya lahat, akala ko okay na talaga kami, kaya lang siya naman yung parang nagtampo/nainis, tinanong ko siya kung naiinis siya, pero hindi daw. Di ako naniniwala, kasi di nman siya ganon I know he’s mad, pero hinayaan ko na lang muna.. I’m really worried.. but I gve him time to chill, then the next day, ganon pa din kami, lalo na siya, he’s  freezing like hell! not just cold! Sobrang bigat na sa pakiramdam… alam mo yung parang may dinadala kang problema na hindi mo masabi, ayoko talaga ng ganong pakiramdam kaya nga, tinext ko na siya, kasi ayoko din na sa huli may pagsisihan ako, kasi hindi ko siya kinausap, di ako nag-reach out para tanungin siya kung ano bang problema, kaya nilunok ko na lang yung pride ko na sobrang paubos na, ayun sinabi niya saken na nainis siya kasi, parang kini-question ko siya.. guilty naman ako dun, pero di naman nga ako mag-iisip, kung wala naman akong nakikita na galing pa mismo sa kanya.. nag-sorry siya ulit.. okay na kami, and I promised to myself na I won’t doubt him ever again. Pero hindi pala ganon talaga kadali bumalik sa dati, ako na nagpupumilit ibalik yung dati kung pano kami, pero siya parang walang kagana-gana, and I think he even gave me signs na eh.. na we should really end it na… he told me na hindi niya talaga kaya magpa-convert, pero dahil makulit talaga ko, I said it’s okay…okay lang saken..  ako na talagang t*anga… oh well, that’s me.  *sigh…*

Pero ngayon, I’m really giving up. I will not communicate with him again, pagtapos kung mabasa yung mga post niya kanina… =’(( he’s really telling the whole world na he doesn’t really care about me, okay I’ve done my part, I’m out of here, I won’t regret anything now.. kasi ilang beses na kong nag-reach out sa kanya, nasabi ko na lahat ng nasa loob ko, na how confused I was, but he kept on posting things that hurts.. may post pa siya, actually RT lang yun it’s like, para saan pa daw yung  “kung kayo, kayo talaga, eh kung wala ka namang ginagawang aksyon paano  magiging kayo” something like that… tapos yung “valentines date anyone?” oo na!!! oo sige na, alam ko naman na wala siyang balak ayain ako eh..pero sana naman, wag na siyang mag-post ng ganon… it hurts eh… mukha na ko talagang tanga eh… =( tapos, ako pa yung masasabihan na masyadong malalim mag-isip. Grabe lang, sana lang ilagay nya din yung sarili niya minsan sa sitwasyon ko, na kung siya kaya makabasa ng mga ganong post, ano bang mararamdaman niya.. *sigh…*

Sanay naman ako sa ganitong set-up eh, yung sa umpisa lang masaya.. tapos iiwan kang naka-hang… nakita ko na ‘to eh. Actually madalas, sobrang sanay na sanay na ko, di ko nga alam kung bakit, kahit gaano ko kasanay sa ganitong bagay, nasasaktan pa din ako, sa totoo lang nag-ready na din ako sa ganitong scenario..pero wala eh, same old pains.. masakit lang siguro kasi, akala ko, iba siya, iba na ‘to this time.. kasi sa lahat siya ang breaking the record eh… tumagal nga siya.. ung consistency niya, yung sincerity niya ibang-iba , at persistent siya nung una… siguro hanggang dun lang talaga… siguro hindi pa nga talaga siya, pinipilit ko lang… akala ko kasi siya na eh, I even thought of disobeying my parents just for him… I even broke some rules… but I will never regret it… I think this will be a lesson for me now…  sana lang next time, matuto na talaga ko.. sana. Sana di na ko madaling ma-inlove, or magka-gusto sa isang tao sa mga simpleng bagay na pinaparamdam o pinapakita, kasi nga people tend to change.. and change is inevitable.. so wala talaga kong control dun..pag ang tao, umayaw na, wala ka ng magagawa kundi tanggapin yun, gaano man kasakit or kahirap yun.. ayoko naman ipagsiksikan yung sarili ko sa taong ayaw..
Kaya ang peg ko naman ngayon.. OUT OF REACH by: Gabrielle and What if.. akala ko pa naman

Di ko tuloy maiwasang isipin… sabi niya…sa kanya  daw, tatagal ako… tumagal nga naman, improving nga eh.. more than a month  of dating...  actually first time ko ding makipa-date consistently, as in yung manunuod ng movie, holding hands sa mall, kaya nga nung una medyo naiilang ako, pero later on naging comfortable na din ako, kaya lang, kung kelan okay na ko.. bigla naman siyang nagbago… =( haaaaayyy,hindi  na talaga ko natuto, forever na lang bang ganito..ayoko na… =( ayoko na ng Another passerby...

Plano ko pa naman sana na mag-usap kami sa Sunday, para mapag-usapan na din namin lahat, to  fixed things or makapag-decide kami kung ano bang mas magandang solution for us.. pero kung di man matuloy.. .

 dito ko na lang sasabihin…

--- Wala kong pinagsisihan na binigyan kita ng chance na magka-kilala pa tayo, soobrang naging masaya ko, lalo na sa EK date natin, na kahit na halos isumpa mo siguro ko nung pinilit kitang sumakay sa space shuttle hehe.. super thank you sa lahat, masaya ko kasi nakilala kita. Sana maging masaya ka din, ganon din naman ako… gusto na kita, kulang na nga lang sagutin kita, pero gusto pa sana kitang makilala nun.. pero huli na siguro.. I’m letting you go.. I give up, alam ko na mas madalas na stressed ka sa situation natin,sorry… pareho lang naman tayo.. kung alam mo lang kung gaano din kahirap saken yun..kasi sa tuwing maiisip ko yun naiisip ko yung parents ko.. =’(  pero kahit na nag-guilty ako, mas pinili ko pa din na i-try muna natin, baka sakaling mag-work, nakita ko naman ung effort mo para intindihin yung paniniwala namin.. kaya nga mas lalo kitang nagustuhan nun dahil sa effort mo dati… pero siguro hindi lang talaga tayo, para sa isa’t isa… sobrang na-appreciate ko lahat ng bagay na ginawa mo para saken.. sorry kasi, wala man lang akong na-contribute na magandang memories sau..puro pagsusungit ko lang at mga katangahan sa mga bagay-bagay.. alam ko I won’t leave mark on your life, sa sandaling panahon na pinagsamahan natin.. pero saken meron yun.. You’re part of my past now..  A good one though. 

I am not really closing my door.  
I think I just need to, lay low for a while.. . 



Thank You. Kisses...  =)



Sunday, January 20, 2013

New Journey.. :)



in order for Us to see what awaits Us in the end.. I actually had a very rocky-road last year, that most of the time brought tears to my eyes and makes me think that life seems to be  really Unfair.. I always ask myself, why does it have to me or why it should be our family.. however, as I continue to travel those road, I realized that It somehow made me become a better person, I have learned to accept Everything, and CHANGE is really inevitable. so I have to keep going, and be STRONG.











New Year, New Path to travel.. May God continue to guide me along the way.. 



I am looking forward to have a very Awesome Year, more place to travel, new Opportunity for me as well as for my Family and Friends! :) New people to meet, and ofcourse to finally meet that someone who will sweep me off my feet, make me smile even when I am sad or not in a good mood.. hmmm... yung kayang tagalan ang kasungitan ko, at mga topak ko.. haha! and as for now.. I am dating and Happy, I just hope that things will get even better, were still on the process, haha maka-process lang? ongoing sa getting to know each other.. I actually like him na.. but I really want to take it slow this time.. because on my previous relationship? engkk! not relationship pala haha! my previous... M.U-life..I skipped the basics.. so I end up getting hurt.. oh well... that was before.. so right now... I am really trying so hard to hold back my feelings, because I really really want to take it slow.. :)  and may isa pang Issue.. at ayoko pa talaga munang isipin yun.. pero di talaga maiwasan.. haaaayyyy... ayoko muna isipin yun sa ngayon...


*You Got Me :)

I always play this video in the Morning as pagka-gising ko! haha!
It's my ringtone too! :D